για το όνειρο, το όραμα για την ου-τοπία

για το όνειρο, το όραμα για την ου-τοπία
...................................................για το όνειρο, το όραμα για την ου-τοπία
Δεν έχουμε δεν πληρώνουμε....
"Η χώρα δεν έχει ανάγκη από μια συμφωνία γενικά. Έχει ανάγκη από μια έξοδο από τα αδιέξοδα των μνημονίων, από μια σύνθετη πολιτική διεξόδου και αναγέννησης σε όλους τους τομείς, παραγωγικής και πνευματικής – κοινωνικής, εθνικής ανασυγκρότησης, που δεν μπορεί να γίνει μέσα από τα νεοφιλελεύθερα δόγματα και τους όρκους πίστης στις συνθήκες της Ε.Ε., χωρίς έναν σταθερό προσανατολισμό για μια νέα θέση της χώρας στον γεωπολιτικό άξονα. [Ο Δρόμος της Αριστεράς]

Τετάρτη 29 Σεπτεμβρίου 2010

Δήμαρχο καλό βρίσκεις, αλλά στην... Ανδαλουσία,


«Πολλοί αγρότες στις κολλεκτίβες ήταν αγράμματοι. Είχαν όμως πίστη, πρακτική κοινή λογική, πνεύμα θυσίας και θέληση να δημιουργήσουν ένα καινούργιο κόσμο...» ΓΚΑΣΤΟΝ ΛΕΒΑΛ «Ούτε Φράνκο, ούτε Στάλιν»
Του Γιώργου Βότση,*
Σαν εξωγήινο αντιμετώπιζαν τον καλεσμένο στην εκπομή τους (15-9-10 MEGA) ο Δ. Καμπουράκης και ο Γ. Οικονομέας. Σαν να 'θελαν να τον αγγίξουν με το δάχτυλο για να διαπιστώσουν ότι είναι αληθινός. Και δεν είχαν άδικο, με τόσα πρωτάκουστα που έλεγε για το χωριό του στην Ανδαλουσία -μια αδιανόητη στην εποχή μας όαση ελευθεριακής κοινωνίας, μέσα στην παγκοσμιοποιημένη ζούγκλα του πιο βάρβαρου καπιταλισμού. Μια αυτόνομη κομμούνα.
Με αδιόρατο χαμόγελο και καθαρά μάτια ο γκριζομάλλης και γενειοφόρος Χουάν Μανουέλ Σάντσες Γκορντίγιο, καθηγητής της Ιστορίας, εκλέγεται συνεχώς τα τελευταία 30 χρόνια και με ποσοστό περί το 75% δήμαρχος στο μεγαλοχώρι (με 2.700 κατοίκους) Μαριναλέντα, όπου: η καλλιεργούμενη γη, τα εργοστάσια και τα σπίτια ανήκουν στον δήμο. Κάθε φαμίλια πληρώνει συμβολικό ενοίκιο 15 ευρώ το μήνα. Ολοι ανεξαιρέτως οι εργαζόμενοι, για 6,5 ώρες την ημέρα, παίρνουν 47 ευρώ μεροκάματο (περί τα 1.200 ευρώ το μήνα) είτε στα χωράφια είτε στα εργοστάσια είτε στις υπηρεσίες, και το ίδιο ο διευθυντής και ο δήμαρχος με τον ανειδίκευτο εργάτη. Σχολεία, γήπεδα και ιατρεία είναι του δήμου. Υπάρχει εκκλησία για τους ελάχιστους πιστούς, αλλά όχι και ιερείς («Δόξα τω Θεώ, δεν έχουμε ούτε έναν παπά...», είπε γελώντας ο δήμαρχος). Δεν υπάρχουν αστυνομία, δικαστήρια και κρατητήρια -με μηδενική βεβαίως εγκληματικότητα. Ενας μόνο αιρετός λαϊκός δικαστής αντιμετωπίζει παραβατικές συμπεριφορές χωρίς ποινές και τις προσωπικές διαφορές με νουθεσίες. Μοναδικό κέντρο αποφάσεων για όλα οι γενικές συνελεύσεις, τακτικές και έκτακτες.
Εξανέστη ο Καμπουράκης: «Δηλαδή, κύριε δήμαρχε, δεν μπορώ να έχω δικά μου δυο- τρία σπίτια να τ' αγοράζω και να τα πουλάω; Τι σόι ελευθερία είναι αυτή;».
«Οχι, δεν μπορείτε. Η κατοικία είναι δικαίωμα. Οχι εμπόρευμα ή επιχείρηση. Και δεν υπάρχει ελευθερία χωρίς οικονομική δημοκρατία, δηλαδή ισότητα».
Πιο πονηρός ο Οικονομέας: «Μας κουφάνατε με όλα αυτά τα απίστευτα θαύματα. Δεν μπορεί, κάτι κρύβετε! Οπως έκρυβε πολλά και η Σοβιετική Ενωση, που την έχετε, προφανώς, πρότυπο».
«Το καθεστώς στη Σοβ. Ενωση ήταν κρατικός καπιταλισμός» το ξέκοψε, με μια μονοκοντυλιά, ο καταφανώς αντιεξουσιαστής δήμαρχος.
Με τόση ασχετοσύνη και κόντρα τον αδυσώπητο τηλεοπτικό χρόνο, άντε να εξηγήσει ο παράξενος δήμαρχος ποια πρότυπα έχει η κολεκτίβα της Μαριναλέντα και πως δεν ήρθε ξαφνικά ουρανοκατέβατη.
Είχε, πάντως, την άνεση να μιλήσει στο τριήμερο φεστιβάλ των αντιεξουσιαστών της Θεσσαλονίκης για την Αμεση Δημοκρατία και σε ολονύκτιες συζητήσεις στην Αθήνα, με τους ανήσυχους νέους της Πετρούπολης και τα διψασμένα παιδιά των Εξαρχείων:
* Για τους σκληρούς αγώνες 12 χρόνων (γενικές απεργίες, πορείες, συγκρούσεις με την κρατική καταστολή και τους μπράβους των γαιοκτημόνων, καταλήψεις, απεργίες πείνας κ.ά.) που έφεραν τη νίκη: αναγκάστηκαν το κράτος και ο τοπικός γαιοκτήμονας να παραχωρήσουν στον δήμο τη νομή της αγροτικής γης -κι έτσι μπήκαν οι βάσεις της κολεκτίβας. «Δεν θέλουν να δώσουν την ιδιοκτησία, αλλά κι εμείς δεν τη θέλουμε. Η γη δεν ανήκει σε κανένα. Την κληρονομούμε από τους προγόνους μας, την καλλιεργούμε και οφείλουμε να την παραδώσουμε στα παιδιά μας βελτιωμένη» («Αυγή» 19-9-10).
* Για την άσβεστη στο συλλογικό υποσυνείδητο ιστορική μνήμη: παράδοση ενάμιση αιώνα σχεδόν έχουν οι κομμούνες και οι κολεκτίβες στην Ισπανία, με τους αναρχικούς να πρωτοστατούν. Αποτέλεσαν την πεμπτουσία της Ισπανικής Επανάστασης (1936-38), καθώς οργανώθηκαν και εκατοντάδες από τους αγρότες και τους εργάτες στην Καταλονία, την Ανδαλουσία, την Αραγόνα, τη Λεβάντε και την Καστίλη. Καταπολεμήθηκε άγρια από το μεγάλο κεφάλαιο, την καθολική Εκκλησία και από όλα τα πολιτικά κόμματα- και πιο λυσσαλέα από τους φαλαγγίτες του Φράνκο και τους σταλινικούς κομμουνιστές.
Για την έμπρακτη απόδειξη ότι (όχι στο απώτερο μέλλον, αλλά εδώ και τώρα) «ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός». Στην Ανδαλουσία, που μαστίζεται από την ανεργία και την ανέχεια (το 2% των γαιοκτημόνων κατέχει το 50% της καλλιεργήσιμης γης, τρία εκατομμύρια άνθρωποι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας), στην πραγματική όαση της Μαριναλέντα «δεν υπάρχει ανισότητα, δεν έχουμε ανεργία, δεν μας εκμεταλλεύονται οι γαιοκτήμονες, ο πλούτος που παράγουμε επιστρέφει στον εργάτη...».
Δεν είναι αφελής ο δήμαρχος Γκορντίγιο για να ονειρεύεται ότι Μαριναλέντα μπορούν να ξεφυτρώσουν ξαφνικά παντού στον κόσμο. Τις αρχές της άμεσης δημοκρατίας για μια ελευθεριακή κοινωνική οργάνωση υπερασπίστηκε με ιδιαίτερο πάθος στον τόπο όπου γεννήθηκε η αθηναϊκή δημοκρατία: αυτοδιεύθυνση, αποκέντρωση, αλληλοβοήθεια, οικονομική ισότητα, αλληλεγγύη -συνθήκες, δηλαδή, που διασφαλίζουν το δικαίωμα όλων των ανθρώπων να αποφασίζουν για τη μοίρα τους και να ζουν ανθρώπινα, με αξιοπρέπεια και ελευθερία.
Είναι πλεονασμός -λέει- να μιλάμε για άμεση δημοκρατία. Η δημοκρατία δεν μπορεί να είναι παρά μόνον άμεση. Η λεγόμενη αντιπροσωπευτική δημοκρατία του αστικού κοινοβουλίου δεν είναι ούτε δημοκρατία ούτε αντιπροσωπευτική, αφού ο ρόλος εντολέως και εντολοδόχου αντιστρέφεται: οι υποτιθέμενοι εντολείς (ο λαός) αποξενώνονται από τα κέντρα αποφάσεων και οι θεωρητικά εντολοδόχοι (οι επαγγελματίες πολιτικοί) αυτονομούνται και αποφασίζουν για πάρτη τους. «Η δημοκρατία που μας πουλάνε από την τηλεόραση -λέει ο Γκορντίγιο- είναι η δικτατορία του μεγάλου κεφαλαίου, των ληστών του ΔΝΤ και των τραπεζών...».
Μας βρήκε και μας τα 'πε στις παραμονές εκλογών για την τοπική αυτοδιοίκηση, που κατ' εξοχήν προσφέρεται ως πεδίον εφαρμογής αρχών της άμεσης δημοκρατίας.
Αλλά για μας πέρα βρέχει... Τα αναξιόπιστα πολιτικά κόμματα, υπεύθυνα απολύτως για την πολύπλευρη κρίση και το χάλι μας, εννοούν, με απύθμενο θράσος, να μας υποδείξουν τώρα και ποιους θα ψηφίσουμε!
Και τους εννέα (!) υποψήφιους περιφερειάρχες της Αττικής είχε καλέσει την περασμένη Δευτέρα στην εκπομπή του (ALTER) ο Ν. Χατζηνικολάου. Με τους μισούς απ' αυτούς της Αριστεράς, όλων των αποχρώσεων, μόνον ο Κ. Διάκος των Οικολόγων Πράσινων μίλησε για τους αναγκαίους, ιδιαίτερα στην τοπική αυτοδιοίκηση, θεσμούς άμεσης δημοκρατίας, που θα ενεργοποιήσουν τους πολίτες στα κέντρα αποφάσεων. Φαίνεται ότι εντυπωσίασε ώς και τον Χατζηνικολάου, που την επομένη ακούστηκε στο ραδιόφωνό του να λέει: «Να μου το θυμηθείτε, από τις κάλπες ο Διάκος θα βγει... Μητροπολίτης».
Δύο φορές, ώς τώρα, στόχος απόπειρας δολοφονίας, ο αντιεξουσιαστής δήμαρχος Χουάν Μανουέλ Σάντσες Γκορντίγιο, στις λίγες μέρες που φιλοξενήθηκε εδώ, πρόβαλε την κολεκτίβα της Μαριναλέντα ως χειροπιαστή επιβεβαίωση της διαχρονικά αναλλοίωτης αλήθειας: Δεν υπάρχει ελπίδα για έναν ανθρώπινο κόσμο, όσο η κοινωνία παραμένει παθητική, αδρανής και υποταγμένη, όσο δεν αυτενεργεί, δεν αυτονομείται, δεν χειραφετείται, δεν παίρνει στα χέρια της την απελευθέρωσή της, χωρίς μεσσίες και διαμεσολαβητές.
Δέσμιοι της αλαζονικής μιζέριας τους οι αρχομανείς ηγέτες της δικής μας Αριστεράς καμώνονται πως ούτε τον άκουσαν ούτε τον είδαν.
*Του Γιώργου Βότση, στην Ελευθεροτυπία της 27/9/2010

Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

Mαριναλέντα: «μια κόκκινη πόλη στην καρδιά της Ανδαλουσίας»




Mαριναλέντα: επαρχία της Σεβίλλης - 
ένας άλλος (μικρο)κόσμος είναι εφικτός





Αυτές τις ημέρες βρέθηκε στην Ελλάδα ο Χουάν Μανουέλ Σαντιάγο Γκορντίγιο, δήμαρχος μιας ισπανικής κωμόπολης 2.700 κατοίκων, της Μαριναλέντα, στην επαρχία της Σεβίλλης. Ο  Γκορντίγιο μίλησε σε πολλές εκδηλώσεις, ενώ την Τετάρτη ήταν καλεσμένος στην «Κοινωνία ώρα Μega».
Αν και αρκετές ελληνικές εφημερίδες, ανάμεσά τους και η «Κ», έχουν αναφερθεί στο πείραμα της Μαριναλέντα, είναι η πρώτη φορά που ένα «καπιταλιστικό κανάλι», όπως ο Δημήτρης Καμπουράκης χαρακτήρισε χαριτολογώντας το Μega, παρουσιάζει μια κοινότητα όπου εφαρμόζονται οι αρχές της αυτοδιαχείρισης και της άμεσης δημοκρατίας, που δεν έχει ούτε αστυνομία ούτε ιερέα. Στην εκπομπή προβλήθηκε ένα πολύ καλό επιτόπιο ρεπορτάζ του Μάριου Κωνσταντινίδη, στον οποίο μίλησαν πολλοί κάτοικοι της κωμόπολης, συμπαθούντες και διαφωνούντες.
Αν αναλογιστούμε την ανεργία (20%) που μαστίζει την Ισπανία, η Μαριναλέντα, όπου δεν υπάρχει ούτε ένας άνεργος, μοιάζει με το νησί της Ουτοπίας του Τόμας Μορ. Ολοι οι εργαζόμενοι στον αγροτικό συνεταιρισμό της πόλης αμείβονται με τον ίδιο μηνιαίο μισθό (1.200 ευρώ). Το σχολείο έχει πολύ καλή υποδομή (πισίνα, γήπεδα), ενώ ή εγκληματικότητα είναι μηδενική. Ολα τα ενοίκια είναι 15 ευρώ τον μήνα, όμως οι κατοικίες μπορούν μόνο να κληρονομηθούν, όχι να πωληθούν. Οταν κάποιος χρειάζεται σπίτι, ο δήμος τού παραχωρεί το οικόπεδο, ενώ τα αρχιτεκτονικά σχέδια και συνεργείο των οικοδόμων παρέχονται δωρεάν, αν και ο κάτοχος του σπιτιού θα πρέπει να συνεισφέρει με την προσωπική του εργασία. Μα οι άνθρωποι δεν είναι άγιοι, πώς είναι δυνατό να μην υπάρχει καθόλου αστυνομία στη Μαριναλέντα; «Δεν έχουμε αστυνομικούς γιατί δεν τους χρειαζόμαστε», εξήγησε ο κ. δήμαρχος, «γιατί εδώ ο κόσμος συμμετέχει στα κοινά». Πολλές συνελεύσεις, πολλή συζήτηση, πολλές ψηφοφορίες για όλα τα θέματα.
Ολα αυτά, που ακούγονται και φαίνονται όμορφα, δεν θα ήταν εφικτά αν όλη σχεδόν η αγροτική γη δεν ανήκε στον δήμο, αν όλη η κωμόπολη δεν ήταν μια γιγάντια δημοτική και αυτοδιαχειριζόμενη επιχείρηση, αν στην ίδια την Ισπανία δεν υπήρχε μια ισχυρή παράδοση τοπικής αυτονομίας και αντικληρικαλισμού (στον αντίποδα του πανίσχυρου καθολικισμού). Ωστόσο, οι παρουσιαστές δεν ενθάρρυναν μια συζήτηση για τους ιστορικούς, τους πολιτικούς όρους που επέτρεψαν να γεννηθεί «μια κόκκινη πόλη στην καρδιά της Ανδαλουσίας». Ναι μεν οι πιο πολλές ερωτήσεις τους ήταν εύστοχες, όμως στο τέλος το έπαιξαν βαριά αρσενικά, π.χ., ρωτώντας τον δήμαρχο για τις γυναίκες της πόλης του, για το αν είναι όμορφες, ελεύθερες και αν φορούν μίνι...
Η Μαριναλέντα μοιάζει να εικονογραφεί το γνωστό σύνθημα «Ενας άλλος κόσμος (ή μάλλον μικρόκοσμος) είναι εφικτός», όμως πολλές Μαριναλέντες, πολλοί μικρόκοσμοι δεν μας κάνουν έναν μεγάλο κόσμο.


Τετάρτη 15 Σεπτεμβρίου 2010

Η δίκη του συναγωνιστή μας, μέλους των Επιτροπών Αγώνα ενάντια στα διόδια, Δημήτρη Αγγελή - Δημάκη.

Την Πέμπτη 16 Σεπτέμβρη, στις 10.30 πμ, θα γίνει στο Β' Αυτόφωρο Τριμελές, στο κτίριο 7, αίθουσα 2, στα Δικαστήρια της Σχολής Ευελπίδων, με αριθμό πινακίου 15, η δίκη του συναγωνιστή μας, μέλους των Επιτροπών Αγώνα ενάντια στα διόδια, Δημήτρη Αγγελή - Δημάκη.




ΕΠΙΤΡΟΠΕΣ ΑΓΩΝΑ ΚΑΤΟΙΚΩΝ, ΠΟΛΙΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΑ ΔΙΟΔΙΑ
http://epitropesdiodiastop.blogspot.com/2010/09/16.html

Πέμπτη 9 Σεπτεμβρίου 2010

Τριήμερο Φεστιβάλ αντιεξουσιαστικών οργανώσεων στο ΑΠΘ



4.000 αστυνομικοί εν αναμονή

Ξεκινά το απόγευμα τριήμερο Φεστιβάλ «Άμεσης Δημοκρατίας» στους χώρους της Φιλοσοφικής και Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, με τη συμμετοχή μελών αντιεξουσιαστικών οργανώσεων από όλο τον κόσμο, στο πλαίσιο των εγκαινίων της 75ης ΔΕΘ.

Το Φεστιβάλ που θα ολοκληρωθεί την Παρασκευή, περιλαμβάνει ομιλίες, μουσικές εκδηλώσεις και χάπενινγκ. 





Οι ομιλίες θα έχουν ως επίκεντρο την κρίση, την έξοδο από τον καπιταλισμό και την άμεση δημοκρατία, ενώ στην αυλή των σχολών θα πραγματοποιούνται συναυλίες από συγκροτήματα.

*από το:

Κυριακή 5 Σεπτεμβρίου 2010

Τριήμερο φεστιβάλ «άμεσης δημοκρατίας» στο Αριστοτέλειο με την συμμετοχή του Ισπανού Juan Manuel Sanchez Gordillo, δημάρχου της Marinaleda

Το πρώτο διεθνές «Φεστιβάλ της Άμεσης Δημοκρατίας» διοργανώνουν μέλη αντιεξουσιαστικών οργανώσεων , στις 8, 9 και 10 Σεπτεμβρίου, στο χώρο του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Παράλληλα οι διοργανωτές καλούν τους πολίτες να συγκεντρωθούν την 11η Σεπτεμβρίου στην πλατεία Συντριβανίου και να συγκροτήσουν το μπλόκ της «άμεσης δημοκρατίας» που θα διαδηλώσει στους δρόμους της πόλης, στο πλαίσιο των εγκαινίων της 75ης ΔΕΘ.
Το πρόγραμμα του φεστιβάλ περιλαμβάνει εκδηλώσεις-συζητήσεις με θεματικούς άξονες την κρίση, την έξοδο από τον καπιταλισμό μέσω της παραγωγής και την άμεση δημοκρατία.
Εισηγήσεις θα πραγματοποιήσουν διεθνείς προσωπικότητες από το χώρο της διανόησης, των επιστημών, των κινημάτων, της εργασίας, της πόλης και της υπαίθρου.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η παρουσία και εισήγηση στο πάνελ του Ισπανού Juan Manuel Sanchez Gordillo, δημάρχου της Marinaleda. Πρόκειται για ένα χωριό στην Ανδαλουσία που έχει χαρακτηριστεί από πολλούς ως «το χωριό της άμεσης δημοκρατίας», λόγω των δομών οριζόντιας κοινωνικής οργάνωσης που το διέπει. Στη Marinaleda δεν έχουν αστυνομικούς, όπως δεν έχουν και καθόλου ανέργους. Εργάζονται 6,5 ώρες τη μέρα και έχουν όλοι τον ίδιο μισθό, ενώ απολαμβάνουν τα προνόμια (όπως αθλητικές εγκαταστάσεις, πισίνες κτλ.) που έχουν καταφέρει να δημιουργήσουν όλοι μαζί για όλους στον τόπο τους, αναφέρουν οι διοργανωτές.
Στο φεστιβάλ θα παραστεί ο Βέλγος διανοούμενος Raoul Vaneigem, μέλος της Καταστασιακής Διεθνούς και συγγραφέας πολλών βιβλίων για το επαναστατικό κίνημα, με κυριότερο το έργο: «η Επανάσταση της καθημερινής ζωής». Ο ίδιος έχει γράψει ειδικά για το φεστιβάλ και για τα ελληνικά τεκταινόμενα ένα κείμενο που θα συζητηθεί και το οποίο πρόκειται να διαβαστεί στην ημέρα της ομιλίας- εκδήλωσης:«Άμεση δημοκρατία & Κοινωνική ανατροπή».
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον ακόμη παρουσιάζει και η εισήγηση του Αμερικανού Οικονομολόγου και Ακτιβιστή Peter Bohmer για την «παγκόσμια και οικονομική κρίση» καθώς και πολλών ακόμη προσκεκλημένων-συμμετεχόντων στη φετινή διοργάνωση.
*εφημ. "Ελευθεροτυπία" 4.9.2010
Δείτε  και στο:Juan Manuel Sánchez Gordillo
Parlamentario andaluz de IULV-CA por la provincia de Sevilla
http://juanmanuelsanchezgordillo.blogspot.com/

Έκρηξη οργής από τους Πολίτες...